Είναι μία κνησμώδης και φλεγμονώδης δερματοπάθεια που αποτελεί την συχνότερη στην βρεφική και παιδική ηλικία. Αποτελεί την δερματική εκδήλωση ενός γενικότερου ανοσολογικού φαινομένου που ονομάζεται «ατοπία». Η λέξη ατοπία προέρχεται από το στερητικό «α» και την λέξη «τόπος», περιγράφοντας μία κατάσταση που δεν προσβάλλει συγκεκριμένο σύστημα ή όργανο, αλλά αποτελεί μία γενικότερη προδιάθεση αλλεργικών εκδηλώσεων με γενετική βάση. Εκδηλώνεται σε άτομα με προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό αλλεργικών παθήσεων όπως άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα ή/και επιπεφυκίτιδα και ξηρό δέρμα με τάση για εκζέματα. Η ατοπική δερματίτιδα εξελίσσεται κάποιες φορές σε χρόνια νόσο που μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής παιδιών και γονέων. Στους πάσχοντες το δέρμα κατασκευαστικά δεν μπορεί να επιτελέσει το έργο του σαν προστατευτικός φραγμός, λόγω έλλειψης συνεκτικότητας των επιδερμικών κυττάρων και μειωμένης παραγωγής λιπιδίων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη διαδερμική απώλεια νερού, την έντονη ξηρότητα και τραχύτητα του δέρματος. Εξαιτίας του μειωμένου επιδερμιδικού φραγμού, είναι ευκολότερο να εισχωρήσουν στο δέρμα αλλεργιογόνα ή/και λοιμογόνοι παράγοντες (ιοί, βακτήρια, μύκητες), οδηγώντας έτσι συχνότερα σε δερματικές λοιμώξεις και αλλεργίες. Η νόσος έχει εξάρσεις και υφέσεις και κατά την διάρκεια των εξάρσεων επιδεινώνεται η αποδιοργάνωση της επιδερμίδας και εμφανίζονται εστίες ερυθήματος, εκροής υγρού και εφελκιδοποίησης (έκζεμα) με συνοδό έντονο κνησμό. Ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς (βρεφική, παιδική, προεφηβική), οι θέσεις εντόπισης του εξανθήματος διαφέρουν. Η θεραπεία, η σωστή παρακολούθηση και η προληπτική φροντίδα των παιδιών που πάσχουν είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του δερματολόγου με το παιδί και το οικογενειακό του περιβάλλον. Η εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση δίνει λύσεις σε αυτή τη δύσκολη νόσο.